Ps 137[136],7n
KSIĘGA PIĄTA
PSALM 137(136)*
Nad rzekami Babilonu
7 Przypomnij, Panie,
synom Edomu,
dzień Jeruzalem,
kiedy oni mówili: «Burzcie, burzcie -
aż do jej fundamentów!»*
8 * Córo Babilonu, niszczycielko,
szczęśliwy, kto ci odpłaci
za zło, jakie nam wyrządziłaś!
Przypisy
137,1 - Ps 137 Zbiorowa lamentacja wygnańców judzkich, połączona z elementami złorzeczenia.137,7 - Złorzeczenie pod adresem Edomu (sens złorzeczeń: zob. przypis do Ps 54[53],7), częste u proroków. Edomici czynnie pomagali Babilończykom przy zdobyciu miasta w r. 586 i cieszyli się z jego upadku (por. Ab 8-15; Ez 25,12nn; Ez 35,5-15).
137,8 - Podyktowane prawem odwetu (Wj 21,24) straszne złorzeczenie pod adresem Babilonu odzwierciedla nie tylko nienawiść przeciw okrutnemu najeźdźcy, ale także barbarzyńskie zwyczaje panujące w toczonych wówczas wojnach (por. 2 Krl 8,12; Iz 13,16; Oz 10,14; Oz 14,1; Na 3,10).
Powiązane utwory
Siedząc po niskich brzegach Mikołaj Gomółka - Ps 137
Zobacz psalm
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150
